Zaterdag 13 november 2010 vond in Nieuwkoop als één van de laatste activiteiten van het Polderjaar het Carmina Burana Concert o.l.v. dirigent Johan de Keizer plaats. Lees meer bij Concert.

Zaterdag 13 november 2010 vond in Nieuwkoop als één van de laatste activiteiten van het Polderjaar het Carmina Burana Concert o.l.v. dirigent Johan de Keizer plaats. In een uitverkochte sportzaal De Steupel in Nieuwkoop begon het concert rond 20.30 uur met een korte toespraak van Burgemeester Buijserd. De burgemeester memoreerde onder andere dat de polder van Nieuwkoop en Zevenhoven in de afgelopen 200 jaar perioden heeft gekend van voorspoed, maar ook van tegenspoed. Die cyclus komt overeen met het hoofdthema van de Carmina Burana. “Soms zit het mee en soms zit het tegen in je leven. Geniet van gelukkige momenten. Het duurt vaak maar even.”

Na de toespraak werd het concert geopend met de overweldigende hymne  “O Fortuna”, gezongen door Kleinkoor Marcando, Marble en het grote projectkoor, gekleed in zwart en rood. Aan het meteen daarop volgende applaus was te merken dat het publiek enthousiast was.

Een paar delen van het concert bestonden uit dans. Het kinderballet van Sietske van Kan (http://www.balletschoolsietskevankan.nl/) had speciaal voor dit concert 2 dansen ingestudeerd. De balletdanseresjes dansten vol overgave in voor dit concert gemaakte blauw/rode jurkjes. Ook zij ontvingen van het publiek na hun dans een enorm applaus. In het Ragazzikoor deden een aantal kinderen van de basisschool mee.

De solisten Martha Bosch, Richard Prada en Jean-Claude Ohms zongen prachtige solistenpartijen.  Pianisten Jaco Kruijswijk en Ira Parfenova en de slagwerkgroep Zootcat zorgden voor de begeleiding.

Het hele concert was een groot succes. De Steupel, die voor dit evenement professioneel was omgebouwd tot theater met tribune, mooie belichting en geluidsversterking, droeg daar veel aan bij.

Na afloop van het concert bedankte burgemeester Buijserd dirigent Johan de Keizer, alle medewerkenden en de vele vrijwilligers voor dit evenement. De burgemeester had zich aan het begin van het jaar nog afgevraagd of het de dirigent zou lukken om het idee voor dit concert om te zetten in werkelijkheid. En, zo bleek nu, dat was heel goed gelukt. Hij stelde voor om een volgend concert in een nog grotere zaal te geven, zodat meer mensen ervan zouden kunnen genieten. De 750 bezoekers van dit concert pasten maar net in de zaal. Dat ook het publiek enthousiast was bleek, naast een oorverdovend applaus aan het eind van het concert, uit het feit dat een aantal bezoekers voorstelde om het concert nog maar een keer te herhalen.

Medewerkenden Carmina:

Groot projectkoor

Het koor is door Johan de Keizer speciaal in verband met de festiviteiten rond Polder200 in Nieuwkoop voor de uitvoering van de Carmina Burana gevormd. Het bestond uit (ex-)koorleden van koren uit diverse kernen van de gemeente en mensen uit de gemeente die het leuk vonden om mee te zingen met een groot koor (ongeveer 75 personen). Naast het zingen van de Carmina Burana was er nog een ander doel, namelijk “Ontmoeten en kennismaken”.

Kleinkoor Marcando. Lees meer over dit koor op de website van Marcando

Balletschool Sietske van Kan 
Meer informatie vindt u op de website van de balletschool.

Martha Bosch, sopraan 
Meer informatie vindt u op haar website. 

Richard Prada, tenor

Ricardo Luis Prada, die in Limeira (Brazilië) werd geboren, begon zijn muzikale studie in São Paulo bij Fernando Carvalhaes. In Nederland volgde hij lessen bij Marius van Altena en Rebecca Stuart. Op het Koninklijk Conservatorium te Den Haag (1993-1999) studeerde hij bij Gerda van Zelm en Meindert Kraak en volgde hij lessen bij Cristina Deutekom. Als koorzanger werkte hij onder andere bij de Nederlandse Bachvereniging en bij de Nederlandse Opera. Hij werkte mee in ensembles zoals Fala-musica, Bozzolo en Capella Figuralis.Als solist treed Richard op in binnen-en buitenland in verschillende opera’s en oratoria.In het oratoriumvak omvat zijn repertoire tenorpartijen in Bach’s Johannes- en Mathaeuspassion, het Requiem van Mozart, in de Messe Sollenelle van Rossini en de Messiah van Händel.In de opera vertolkte hij o.a. de rollen van Tamino in Die Zauberflöte van Mozart, Ferrando in Cosi fan tutte van dezelfde componist en van Nemorino in Lélisir dámore van Donizetti.

Jean-Claude Ohms, bas/bariton

De Nederlandse bariton Jean-Claude Ohms studeerde zang aan het Lemmensinstituut waar hij een eerste prijs zang behaalde. Aan het Conservatorium van Gent behaalde hij een eerste prijs kamermuziek en aan het Conservatorium van Brussel behaalde hij het diploma pedagogie in zang. Daarna specialiseerde hij zich aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam, het Birckbeck College (Universiteit van Londen) en  aan het Rose Bruford College (Manchester University) voor een Degré in Opera Studies (research). Hij volgde vele masterclasses bij onder andere Noëlle Barker (Royaumont), Meinhard Kraak en Bernard Kruysen (Concertgebouw Amsterdam), Pablo Elvira (Vlaamse Opera), Thomas Hampson (Brereton Festival), Julius Drake (Oxford Lied Festival) en David Syrus (Head of Music Royal Opera House).

Jean-Claude begon zijn carrière in het koor van de Vlaamse Opera waar hij de kans had om de rol van peruckenmacher te spelen in Ariadne auf Naxos en Wedding Guest in King Priam. Nadien werd hij lid van koren zoals La Chapelle Royale en het koor van de VRT. Als solist trad hij ook in het buitenland  vele malen op, onder andere met het balletgezelschap José Bresprosvany (Brussel, Brugge, Boedapest, Zagreb, en Vallolalid). Verder werkte Jean-Claude mee aan Musica Antiqua Köln in Breda en Brussel en trad hij op in een lunchconcert in het beroemde St. Martin-in-the-Fields.

Carmina Burana is een niet-middeleeuwse compositie in geheel eigen stijl. Orff selecteerde in 1935 een aantal liederen uit de middeleeuwse Carmina Burana en schreef er zijn eigen muziek bij. Naast de muziek schreef hij ook een lichtprogramma. De ondertitel was dan ook: Profane liederen gezongen door solisten en koor, begeleid door instrumenten en magische beelden. Orff schreef het stuk origineel voor solisten, koor, twee vleugels en slagwerk. Later herschreef hij de instrumentatie van Carmina Burana naar één voor een geheel symfonieorkest. Op 8 juni 1937 was de wereldpremière in de opera van Frankfurt.

Het eerste deel van de compositie genaamd “In de Lente” bestaat uit liefdesliederen, het tweede deel “In de Taverne” uit drank- en gokliederen en het derde deel “In de hof der liefde” uit liederen over de zinnelijke liefde. Het geheel wordt voorafgegaan en besloten door een hymne aan Fortuna, de godin van het lot, namelijk O Fortuna. Orff beeldt het leven uit als een soort rad van fortuin. Motto van het stuk is: Soms heb je geluk, maar de dag erna kan je alweer helemaal in de put zitten. Het is daarom belangrijk volop te genieten van de momenten van intens geluk, want het duurt vaak maar even.

Carl Orff liet zich bij het componeren niet alleen inspireren door de middeleeuwse teksten, maar vooral door een afbeelding van de middeleeuwse versie van het rad van fortuin. Onderaan het rad ligt een koning in de modder, erbij staat: regnum non habeo, oftewel: ik heb geen koninkrijk. Links stijgt hij op met het rad, erbij staat: Regnabo, oftewel, ik zal regeren. Bovenaan het rad zit hij op de troon: regno, oftewel: ik regeer. Rechts daalt hij met het rad af, erbij staat regnavi: ik heb geregeerd. De koning eindigt weer waar hij begon: onderaan. De compositie vertelt hetzelfde verhaal. We beginnen onderaan het wiel: het noodlot wordt beklaagd. Dan komt de lente, de natuur komt tot bloei en de liefde bloeit ook op, dit mondt uit in de lyrische uitroep: ik zou alles geven om bij de koningin van Engeland in de armen te liggen; hiermee zijn we bovenaan het wiel aangeland, in zekere zin is het koningschap bereikt. Vervolgens dalen we langzaam weer af, de afdaling is een overgave aan de liefde, die uitmondt in de totale overgave:

Dulcissime, totam tibi subdo me, oftewel: allerzoetste, ik onderwerp me geheel en al aan jou. Daarmee is de cirkel rond. Een prachtige metafoor voor het leven in onze polder.